Verdriet op het verkeerde moment

Ik lag in het ziekenhuis.

Hij stuurde niets.

Hij kwam niet opdagen.

Volgens hem omdat hij “rouwde.”

Voor een “vriend” uit de middelbare school

die hij al jaren niet meer had gesproken of gezien.

Toen ik durfde te zeggen

dat zijn afwezigheid me kapotmaakte,

noemde hij me een egoïst.

“Het draait niet altijd om jou,” zei hij.

Onrespectvol.

Omdat ik verdriet had

op het verkeerde moment.

Maar weet je wat?

Het draaide ook nooit om mij.

Niet toen ik brak.

Niet toen ik daar lag,

waar de demonen getemd werden

die hij zelf had achtergelaten.

Zijn pijn woog altijd zwaarder.

En mijn pijn?

Mijn pijn was ruis

op zijn achtergrondgeluid.

- Ellie's Odyssey